XV.

’R wyf wedi canu llawer
O gerddi Cymru lan,
Ond dyma ’r darn prydferthaf
Sydd gennyf yn fy nghan;
Ymhen rhyw flwyddyn wedyn,
At Menna Rhen daeth brys,
Nes aeth yn Menna Mabon
A modrwy am ei bys.

Yn mhen rhyw flwyddyn arall,
A dyma ddernyn cain;
Pan oedd y gog yn canu
A’r blodau ar y drain,
Yr wyn ar ben y mynydd
Yn chware naid a llam,
Fe wenai Mabon bychan
Ar freichiau gwyn ei fam.